ÖLÜMÜN ORTASINDA SEVDA
Henüz tanyeri aðarmadan
kuþanýrdýk kýlýçlarýmýzý
bakýþlarýmýzda ýþýl ýþýl akdeniz yakamozlarý
güneþle yýkardýk yüzümüzü fýrtýnadan önce…
Ýnce bir yaðmur ýslatýrdý omuzlarýmýzý.
Korku nedir bilmezdik
altýmýzda kayardý kumdan tepeler
denizcilerin gözlerini býrakýrdýk geçtiðimiz yerlere
karçiçekleri olurdu daðlarda.
Þakaklarýmýzda soðuk ter mayýn döþeli gecelerde
tanyeri kolcularýydýk hainlerin korkularýydýk
biz giderdik günbatýmý kýzýllýðý kalýrdý arkamýzda
yaðlý bir urgandýk sýrrolurduk karanlýkta
gök gürültüsü yankýsýydýk
yýldýrýmlar düþerken tenimize zifir karanlýkta
genelev kadýnlarýnýn davetkâr mahzun
gözleri beklerdi döndüðümüz yollarda.
Bir yorgan altýnda uyuduk
sarýlarak çýplak kadýnýmýza
aþk demledik mum alevinde
acýlara kül bastýk gece ýrmak boylarýnda
yüreðimizi koyduk ölümün ortasýna
Ya… ölüm
ölüm bir türkü kadar güzeldi tanyeri kolcularýna.
ahmet sedat kurt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Sedat Kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.