Unutulmuş Şiir

Unutulmuþ Þiir

Aslýnda
Hiç yazýlmamýþ
Hiç okunmamýþ
Kimseye dokunmamýþ
Kenarda köþede býrakýlan hiç iþe yaramayan eþyalar gibi
Çatý katý yalnýzlýðýnda yaðmura hasret þemsiyeler misâli
Orda öylece durup duran
Radyo siyah beyaz tv
Gramafon eski plaklar kasetçalar hatta cd ler
Tasolar gazoz kapaklarý bilyeler en çok aklým ilik ve düðmelerde kaldý benim
Þu kemikten yapýlma çift renkli olanlar

Sonra bissürü eski fasiküller dergiler cilt cilt kitaplar hatta kitaplýk
Dedim ki v a a y bee
Ne günlere kaldý koca dünya
Kim derdi ki þimdi kaçacak delik arýyor unsanlar birbirinden
Bulaþmasýn diye birilerinden sinsi bir mikrop

Olacak olan olur ölecek olan ölür amenna ve saddakna
E y y insan ýrama kendinden fersah fersah ötelere
Tedbire râm ol takdire aþýk
Ha bir kaþýk fazla ye ha eksik
Madem fâniyiz madem ölümlü
Varsýn hoþ olsun gönüller gülüversin yüzler
Okunsun ardýmýzdan yasinler cüzler
Üstü kalsýn insanlýðýmýzýn
Borcumuz olmasýn
Veresiye defteri kapansýn
Alacaklý kalalým zevattan
Göçüp giderken hayattan

Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: