Zaman yavru misali uyuyorken içimde Serçenin serzeniþi yaðmur camý yýkarken Serpilip koskocaman ayýyorken biçimde Hangi aya ithafý yaðmur camý yýkarken?
Gurbetin zor feryadý kýramadýðým çömlek Ekimler sýðýnak mý zalimi gark etse de? Yok olaydý sevdasý saramadýðým gömlek Ýç sesim barýnak mý raksýnda terk etse de?
Beni, bana ver desem hasret sarar bak sözüm Cama vuran tek damla týklar, þaþkýn izinde Ekim olur her güncem hüzne karar gökyüzüm Bað-ban yorgun ýslanmýþ gözler taþkýn yüzünde!
Yaðmur, çamur dip-dibe yine þiir hislenmiþ Ayaðý ýslanarak gönlü sermiþ sýzýntým Mevsiminden mustarip gurbet, þair beslenmiþ Yol çýkmayan Ekime, fire vermiþ gezintim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.