Et ile cevher, Buluþur kaynaþýrlar, Rahim denen mekanda, Can olur Ana vatan da, Hayli zaman sonra, Revan olur yola, Meþakkatli hengameden sonra, Eriþir. Dünya denen hana, Ne vesile olan ne de gelen farkýnda, Bir garip hikmeti kendinden menkul muamma, Acizdir tutunamaz hayata kendi baþýna, Yarendir ona þefkat yüklü. Ana, Yiyeceði de giyeceði de içeceði de, Yazýlmýþ kader denen alnýna. Sosyal Medyada Paylaşın:
NedameT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.