Sen ki kör kuyularda ilimi öðreten sin Hakkýn yolunu cehalete gösteren sin Kibir’i haset’i ayaklarýn altýnda ezersin Öyle bir yerdesin ki sana sen yetersin...
Yoktan var olaný var eyleyen sensin Vardan yok olaný yok eyleyen sensin Akýl duvarýný kýrdýrýp deliliðe erdiren sin Toprakta ki tohuma can suyu verensin...
Dil sende lal olur gözler sen de kör Ayaklar gitmez olur eller sen de çör Çareler çaresiz kalýr okyanuslar çöl Aklýn ötesinde ki bir garip kul sensin...
Ufuk Güney
Sosyal Medyada Paylaşın:
ufukguney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.