demedim ben hiçbir þey ben diyemedim ki hiç bir þey ben sadece deli gibi sustum hem de öyle bir sustum ki döküldü birer birer gökteki yýldýzlar yarýldý toprak kan doldu gözleri çiçeklerin
ikiye bölünemedi paylaþýlmak üzere hiçbir sýcak ekmek katýk olmak istemedi o sýcak ekmeðe hiçbir zeytin acýttý ne zaman dokunmak istese nasýr tutmuþtu çünkü elleri sevmelerin
demedim yine de ben sana hiçbir þey ben diyemedim ki sen öylece gittin kuruyup kaldý tek baþýna kalan iki kiþilik kahve fincanlarý havasý söndü köþedeki minderin yarýsý okunmuþ kitaplar maðdur sonu izlenmemiþ onca film mahcup oldu bayatladý demlenen ve demlenecek olan her çay köpüðü kaçtý bütün gülmelerin
ama ben yine de diyemedim hiçbir þey diyemedim ki ben hiç bir þey sen öylece gittin sadece sustum ben hem de öyle bir sustum ki inledi yer gök yarýldý toprak da onca þeye raðmen yine de sessizce döktü yaðmurlarý gözlerim
(a) y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.