-Kadýn ve adam Uzun bir yolculuðun kýsa hikayesiydiler-
Gözlerinden bir þarký silerek Ve avuçlarýmýza yarýna dair umutlarý da sýkýþtýrýp Bu kez beklentisiz çýktýk upuzun bir yolculuða
Sen ve ben yorgun iki sefir Ýçimiz rahat ...
Her geçen an Uzaklaþtýrýrken sevdiklerimizden bizi Gönlümüz u/mutlu Yakýnlaþýyoruz usulca kendimize
Gözlerimde sen kitlenmeleri Dudaklarýnda yerleþik huzur gülücüklerine Refakat ediyor...
Aðarýrken gök Bilemediðimiz kentlerin kapýsýnda Kendi bilinmezliklerimizin eþiðinden atlayarak Karþýlýyoruz hayatý
Gözümü açtýðýmda Kirpiðimin kýyýsýnda sen Ilgýn bir esin sarýyor bedenlerimizi Bülbül sesi karýþýyor yarýn umarlarýmýza
Ýkimiz de biliyorken Varacaðýmýz adresin yokluðunu Tanýmaya hazýr olduðumuz Halâ bilmediðimiz o kentte Yine de bize ’susu’yoruz
Ve biz Susarak da seviyoruz birbirimizi...
Adýmlýyoruz yalnýzlýðýmýzý Ürkek el tutuþlarýyla
Küçük bir kýr bahçesi selamlýyor açlýðýmýzý Naif bardaklarla demliyoruz Yorgun ama huzur dolu gönüllerimizi Zihnimizde her sokak Hiç görülmemiþ manzara gibi iþleniyor ruhumuza
Bir sahafta koklarken eskiyi ?Iþýðým’ diyorsun da o an Unutuyoruz acýmýzý tazeleyenleri
Ve biz Unutarak da seviyoruz birbirimizi...
Gece Takýp takýþtýrýp en parlak yýldýzlarýný Adam ve kadýný karþýlama hazýrlýðýnda!
Salaþ bir meyhanede Siyah beyaz þarkýlar eþliðinde Muhabbeti meze yapýp içi sevda dolu Kadehleri kaldýrýyoruz yýldýz kaymalarýna