Bir insan hepsi birden olamaz Ya insansýndýr ya hepsi Ýlla ki nefesin kesilir Yetiþemezsin her þeye Sanki civcivleri sürü saldýrýsýna uðramýþ yaban tavuðu gibi Dört tarafa koþuþtururken bulur kendini þair. Ýnsansýnýz, bilirsiniz… Hangi kýlýç koparacak benim boynumu Mühim olan boyun deðildir, Kýlýç kimin elinde...
Bir insan hepsi birden olamaz Ya insansýndýr ya hepsi Sanki atom bombasý düþmüþ coðrafyada Fotosentez yapmaya devam eden bir ot gibi En ufak bir ýþýðýný bile sömürürsünüz þiirin Ýnsansýnýz, bilirsiniz... Hangi an, hayal yenecek gerçeði.
Bir insan o kadar þey desem Bir andan ibaret bin labirent gibi Gerçek güneþi görmüþ bir ayazýn kuþluk vaktinde Ýnsansýnýz, bilirsiniz... Yaþadýðýnýz vatan dört mevsimin üstünde Ya devamlý soðuk iklimde yaþayanlar Kýþ bitsin derken Onlar yaz nedir bilmeyenler Peki ya devamlý sýcak iklimde yaþayanlar Yaz bitsin derken Onlar kar nedir görmeyenler
Görürsünüz dünyayý, insanlýðý... Eþitsizlik üzerine kurulan dengeyi Bir Tanrý bu kadar mý vurdum duymaz olur O kadar mý unutmuþtur unutkandýr… Gördüklerinizin karþýsýnda yoktur Tanrýyla güreþmekten baþka seçeneðiniz Ýþte böyledir belki de þairlerin þiirle serüveni!
Nasýl bir þeydir Saçlarýnýzýn sayýsýný bilememek Nasýl bir olaðan dýþýlýk Bir çift gözün tüm sayýlardan üstün olduðunu görmek Bir sesin tüm karanlýðý aydýnlatmasý Karartmasý tüm aydýnlýðý nasýldýr
Çaresizliklere ses olmak ne büyük marifet Ses olmak, ne kutsal bir beceri Görebilmek mi daha yücedir Tebessüm ettirebilmek mi.
Yaþam; sen nasýl güçsün öyle Perdenin ardýnda ne kadar yumruk yersen ye Ne kadar kýrýlýrsan kýrýl Hâlâ nasýl umut dolu ýþýldar gözlerinin içi
Son soluk son nefes son söz Dökülürken her anda Nasýl bir utançtýr iyileri güzelleri utandýrabilmek Yorgunu yormak nasýl bir utançtýr Sen söyle þair, sen söyle söyleyemediklerimi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yinsani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.