Yýldýzlar gibi parladýn benim. Issýz kalan gökyüzümün karanlýðýmda, Sensiz bomboþ kaldým. Þimdi bu ýssýz sokaklarda sadece dilimde sendin oysa sevmiþtim seni. Neden býraktýn beni bu boþlukta, Benim istediðim sadece sendin aslýnda.
Yarýnlarým yok, Savurdum kalan günlerimin hepsini. Tek bir ýþýk dahi kalmadý, Güneþimi de alýp götüren o arsýz adam. Gittiðin yollarýna kandiller koydum, Senden kalanlarý hatýrlatýr belki bana.
Yürüdüðün her bir caddeye, Her bir kaldýrýma, her bir sokaða. Seni sordum, verirler mi ki seni bana. Kayboluyorum yollarýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül-Ce-Şiirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.