KARABAĞ

KARABAÐ
Yusuf Yýlmaz

Karabað’a savaþa gideriz.
Göz nurumuzda çocuklarýmýz.
Mahvolur bedenimiz
Fakat asla sürüklenmeyiz.

Kalksa gelse de yüzbinler.
Karþýmýza dikilseler.
Yine de yýlmayýz.
Bayraðý yere düþürmeyiz.

Bu yüce daðlara týrmanan,
Uçsuz bucaksýz ovalarý süren,
Yorulmayan bu dizlerin
Ýzini asla silmeyiz.

Hasreti düþünce yüreðime
Hedefe ok gibi fýrlarým.
Turana varmaktýr amacým , tez.
Geridekileri beklemeyiz

Mazimiz doludur sevgiyle neþeyle,
Birimiz hepimiz, hepimiz biriz.
Çocuklarýnýz için
Biz geri gelmeyiz.

Türk oðlunun
Eþi yok benzeri yoktur dünyada,
Barýþ içinde yaþarýz.
Ne yorgunluk ne kýrgýnlýk bilmeyiz.

Nerede kaldý, nerde?
O güzel yüzler,
Kýlýçtan keskin gözler.
Karabað’ý daha fazla bekletmeyiz.

Karabað Türklüðün gýrtlaðýdýr.
Düþmaný boðmalýyýz.
Sabah olmadan,
Karabaðý baðrýmýza basmalýyýz.






Sosyal Medyada Paylaşın: