GÖNÜL ÇELEN
Sen, hangi gezegende doðdun çingenem
Göbek adýn yýldýzlara sarýlý
Dün akþam Beyoðlu’nu dolaþtým
Elinde bir makasla, gülleri kesip duruyordun
Seyrederken seni, sevda yüklü gözlerini buldum
Gürleyip de yaðmayan bir bulut gibiydin.
Boðaz’dan geçen gemilerin sesi
Taksimde renkli gece lambalarý
Meyhaneler açýk, sarhoþlar nara atýyor
Gördüm giderayak seni, Sirkeci iskelesinde
Gazeteciler etrafýný sarmýþtý, utanganç bir halin vardý.
Ýçimde eflatun bir keder, kirpiklerimde çið damlalarý
Sen, gönül çelen, çingenem,
Avuçlarýmda yüzünü gezdirirken,
Dudaklarýmda hayat öpücüðüm oldun
Sen dünyalar güzeli göz yaþlý çingenem,
Bu dünya ne sana, ne de bana kalmaz þarkýsý gibisin
Ne olur, anla beni biraz.
Nuri Daðdelen
17/9/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.