?

son gunlerde
bildigim yerlerden geliyor butun sorular
bu yüzden ayaða kalkmak icin zorlanmayýþým...
iþim basýmdan aþkýn
býraksanýz bir koltuk üzerine
uyuyup kalacak kadar
hatta cýkarken unutulacak kadar
yorgun ve umarsýz
bakýþlarým
sesimin tonundan belli
vagecilecek birsey olmayýþým
üzerimdeki tozu temizleyince ortaya cýkan
bilinmeyen bir dilde deðil aslýnda
uydurma iþaretlerle
yanyana iyi duruyor diye
burdayým, yazýslarým...

yabancý sevda takviyeleriyle ayakta duruyorum belki de
hani þu belgesel kanallarýndaki
adli olaylarýn anlatýldýgý
ve genelde yaralanmayla biten olaylarda
yaralýya verilen kan takviyeleri gibi
sonra huzur takviyeleri
akýl takviyeleri
raydan cýkan vagonlarýn tek tek
yine ayný raylarýn uzerine konma cabalarý
konamayan vagonlar ucmaya devam eder mi?

yüzünden silinir mi bu aþkýn tebessumleri
yoksa giderken yanýnda mý götürürsün
tebessümlerini...
bu yuzden mi her geride kalanýn elinde avucunda hep bir sulugözlülük
kimisi salya sümük bagýra cagýra
kimisi ýsýrýp dudaklarýný icine
yüzünün asýklýgý sanki bir hediye
belki de anlasmalý bosanmak gibi
paylasýlýrken
tebessumler hep býrakýp gidende...

eðlencenin saati ve yeri oluyor mu?
yoksa insan kaybederken bile eglenebiliyormu
bir mezarlýgýn yanýndan gecerken mýrýldanmak dualarý
yada sakat kalmýs bir insan görunce
yinelemek, yenilemek imaný
bunun bir zekatý varmý
yoksa insan yaptýklarýna sayýlsýnmý ister her hesaplasmada
bu yuzdenmidir öfkesinin dinmemesi insanýn
erken bir hesaplasmadan sonra
bir parcasýný kaybetmesi bedeninin...
eglencenin yeri ve saati oluyor mu?
yoksa unutmamalýmý insan
erken gelecegini hesaplasma saatinin...

sevdayamý tutulur insan
yoksa sevdaya mý tutunur...
bu bir doða kanunumudur yoksa kendisimi kasýnýr insan
yoksa doðal bir yetenekmidir bu
doðustan gelen
her insan aþýk doðar
buyudukce unutmayý ögrenir
unutamadýklarýný þarký dinlerken anýmsar
sarký bitince abartýr þiirler yazar
kimisinin abartýsý
sessiz telefonlar
alkolle yýkamadan cýkmayan izleri
bazýsý derinlerinde
dikiþleri ne kadar sýk atarsa atsýnlar
incecik deri
sanki biraz sert dokunsa biri yeniden acýlacak
sakýndýkca üstüne gelir her söz insanýn
sanki her þiir onun yarasýný daglasýn diye yazýlmýs
sanki her daðlandýgýnda
rutbeler iþlenir apoletlerine
sanki rütben ne kadar yukselirse
o kadar aþýk derler adama
ve aþk doguþtan kanýmýzda
biz unutmayý ögreniriz
kimimiz sýnýfta kalýr
tadý damagýnda
esaslý bir askýn
tekrar eder bu sýnýfý
unutana dek aþký...
Sosyal Medyada Paylaşın: