Yastýk altýnda biriktirdiðin eskimeyen düþlerin yerine, Bir avuç bensiz rüyalar serperek geçti rüyacý. Hýrsýz kalan sabahlardý oysa gece bitimlerinde, Ve Saðýr uykular kaç biz ederdi gözlerin çekilmesinde. Ki, Kaç benli saðanak týkýrtýsýyla geldi gönül pencerene, Lafazandý ürkek avuçlarýna dokunmadýlar, Sahipsiz bir paratonerin ucunda, Bilmem ki sensiz kaçýncý yanýþlar.
Kendimi yorgun bir gözyaþý gibi hissediyorum, Aþk denilen kirpiklerde… Düþmüyorum bir inat ki düþlerinin dehlizlerine… Çöl kavurur ayaklarýn gölgesinde senli benli seraplarýmý… Bir güneþ ki, seni beni sarar seyyah cümlem de.. Ki sen aþksan, Erir kar bakýþlý gözümde, Yüreðinin son cümlesi…
Mim Kitabý (Sayfa 69)
Sosyal Medyada Paylaşın:
isakaratepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.