HAR-I BÜLBÜLÜM
HAR-I BÜLBÜLÜM
Ben burada sen Þuþa’da,
Boyunlarýmýz bükük,
Hasretimiz dorukta.
Sen unuttun nazý, sevgiyi,
Kanla sulandý topraðýn,
Nefesin barut kokusu,
Ana bildin, yar bildin Þuþa’yý
Filizlerini kelepçeledin topraða,
Yetiþtiremedi kimse seni baþka yerde,
Canýna can olamadým bende.
Ah Har-ý Bülbülüm derdin yaðmur oldu yaðýyor þimdilerde,
Bülbüller konmuyor yapraklarýna,
Çoçuklar okþamýyor çiçeklerini,
Çünkü çocuklar ölüyor Har-ý Bülbülüm,
Çocuklar ölüyor.
Dertlisin, gam baðladý bedenini,
Tank sesleri, acý çýðlýklar oldu yaþam savaþýn,
Affet Har-ý Bülbülüm,dokunamýyorum sana,
Kokunu ciðerlerime dolduramýyorum.
Ben burada sen dertli Þuþa’da,
Affet Har-ý Bülbülüm affet.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.