o aðacýn altýnda
bir eylül sabahýnýn
gölgesine soluklanýrken
geceden kalma þiirlere
kalem
sunardýk
uslanmaz
yaramaz çocuklar gibi þen
gece sefalarýna
þiirler
yazardýk
ne güzel günlerdi
o anlar
sevgiden aþktan beslenir
çiçek veren dallarla
ýslanýrdýk
þimdi kalemin
gölgesine sýðýnan
kýrýk kalpler
yaðan yaðmurlarla hüzünlenip
gelen baharlarla avunur oldu
gelsen þimdi
gözlerin olsa karþýmda
sus pus olup
bakýþsan
kalemler hadi çöpe
uzun uzun konuþsan
hiç
susmasan
gözlerinden aþký
yudumlarken
hiç
susamasan
zaman dursa
ölümsüzleþse
yaþanan an
ve bu düþten hiç uyanmasan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.