AZER(BAYCAN) GÜLLERİ

Ýki devlet bir millet, kardeþlik burcundayýz
Muhabbet hamurunda, hilâlin harcýndayýz
Yolunu gözlüyorum, söyle bana hardasýn?
Kara kýþlar içinde, kim demiþ bahardasýn
Canýmdan aziz bildim topraðýný, taþýný
Kendi yaþým belledim gözündeki yaþýný
Ateþlere verildi, kül edildi gülzârýn
Nice seneden beri bitmedi âhuzârýn
Hiç kimse yok edemez bu dünyada cismini
Çaðlarýn göbeðine yazmalýyýz ismini
Tarihlerin omzunda mukaddes bir yüksün sen
Her zaman onurlusun, her zaman büyüksün sen
Bayraklara renk veren al’ýmýz birdir bizim
Ayný kökten beslenen dalýmýz birdir bizim

Seni soludum Bakü, aldýðým her nefeste
Senden uzakta geçen her günüm bir kafeste
Gözyaþýmýz olmazsa sararýrsýn, kurursun
Elif misali dimdik, þerefinle durursun
Suya kanarsýn ey dost, sevgi pýnarlarýnda
Gölgelenirsin ey can dünün çýnarlarýnda!
Ecdadýn kanlarýyla karýldýn ve yoðruldun
Düþtüðün yerden kalktýn, efe gibi doðruldun
Hocalý, Karabað’da al kanlara boyandýn!
Gece karanlýðýndan sabahlara uyandýn
Hürriyete gidecek yolu bulacaksýn sen
Gök kubbenin altýnda bâki kalacaksýn sen
Bir kovanda arýyýz, balýmýz birdir bizim
Bin yýllýk çýnarýz biz, çalýmýz birdir bizim

Yabana verdirmeyiz tek bir çakýl taþýný
Türkiye’m yalnýz koymaz Azeri kardaþýný
Müþterek kýymetimiz Nesîmî ve Fuzulî
Senin alnýnda yazan alnýmýzda yazýlý
Sensiz beden cesettir, cansýn Azerbaycan’ým!
Bayraðýma renk veren kansýn Azerbaycan’ým!
Ölümüne koruruz Bahtiyar’ýn yurdunu
Çakala yem etmeyiz Kafkaslarýn kurdunu
Seni müreffeh görmek hep vardý düþümüzde
En çok senin payýn var candan gülüþümüzde
Üzerine saldýlar Ermeni’nin dölünü
Baðýndan koparamaz kimse Azer gülünü
Kahvenin telvesinde falýmýz birdir bizim
Kadim deðerlerimiz, malýmýz birdir bizim

Barut mahzenlerinde ateþle sýnanýrsýn
Ruhun yaðmalansa da zafere inanýrsýn
Yiðitlik meydanýný sen ki son terk edensin
Cesaret aþýsýný ruhlara zerk edensin
Ateþ denizlerinde yüzersin yavaþ yavaþ
Zaferlere gebedir yürüttüðün bu savaþ
Atalarýn izinde bu ne kutlu akýndýr
Ölümü öldürene zafer elbet yakýndýr
Ölüm bizlere düðün, yüreði olan gelir
Cesareti olmayan yorgan altýnda ölür
Bir ömür sürmez kýþlar, bahara ne kaldý ki?
Zulmetin ardý ýþýk, nehara ne kaldý ki?
Düþmanlarý sindiren elimiz birdir bizim
Baðlamada, kopuzda telimiz birdir bizim

Azeri kardaþlarým Kafkaslarýn kurdudur
Ermeniler iþitsin, Karabað Türk yurdudur
Kabuk baðlayamayan yâremizdir Karabað!
Mâzinin girdabýnda çaremizdir Karabað!
Melekler hasat eyler Karabað güllerini
Yâr etmeyiz zalime Azeri illerini
Soydaþým yaþ dökerken yürekler köz köz olur
Yanar ta ciðerimiz mevsim bize güz olur
Baðýmsýz Azerbaycan muradýmýzdýr bizim
Ermeni’yle sýnanmak Sýrat’ýmýzdýr bizim
Karabað’ýn sýnýrý yeniden çizilecek!
Gün doðumu yakýndýr, düðümler çözülecek
Bir bahçenin gülüyüz, dilimiz birdir bizim
Bakü, Ýstanbul, Gence ilimiz birdir bizim

Ey daðlarýn kartalý, Kafkasya’nýn maralý!
Bu devran böyle sürmez, deðil bahtýn karalý
Karanlýklardan geçtin cennetin sabahýna
Rabbim mutlak ses verir mazlumlarýn âhýna
Hazar’ýn dalgalarý kabardýkça kabarýr
Zaman tersine döner, kuzu kurdu aparýr
Azeri’m yaþ dökerken gülebilmirem gayri
Akan kanlý yaþýný silebilmirem gayri
Azadlýk Meydaný’nda bayraðýn dalgalansýn
Övün cihan durdukça, tarihler seni ansýn
Kýlýna zarar gelse yaramýzý (d)eþersin
Tohum çatladý artýk, umutlarýn yeþersin
Menzilimiz aynýdýr, yolumuz birdir bizim
Dede Korkut, Alparslan; ulumuz birdir bizim

M. NÝHAT MALKOÇ



Sosyal Medyada Paylaşın: