Can Azerbaycan,
Selam sana!.. Saygý sana!.. Þan sana!..
Gadan alam,
Can sað iken yurt vermek yok düþmana!..
Heyy heyyy!..
Yine de hey heyy!..
Kara donlu, kýzýl kâfir yetti be,
Hele bas geri!..
Gözü dönmüþ, câni ruhlu kof çeri,
Kara baðlan gayrý, cengim var benim!..
Al, yeþil üstüne, göðün baðrýndan,
Dört mânâ çarkýnda, rengim var benim...
Düþman için öðüt aldým atadan,
Elegeþ’ten, Orkun’dan, beþ kýtadan;
Tufandan emânet görklü "yada"dan,
Yiðitlere destan, seng’im var benim...
Gökten bomba yaðsa, toplar çýldýrsa,
Dünya birlik olsa, ordu kaldýrsa,
Yedi düvel, yetmiþ yerden saldýrsa,
Hepsine yetecek dengim var benim...
Kaçma nâmert! Kaçman bile ar bana;
Zerre hakkým kalsa yurtlar dar bana;
Uzak, yakýn, her mesâfe bir bana,
Iþýk atým, þimþek süngüm var benim...
Yükseldi bayraðým, artýk inemez;
Er olan er, yol and’ýndan dönemez!
Gönül gücü þahtýr, teknik yenemez,
Îman cevherinden tankým var benim...
Þehitler burcundan azat gün doðar;
Erir Demirperde, yýkýlýr duvar.
Bilge nârasýyla kükrer de Hazar,
Koçak sinelerde, yankým var benim...