SEVMEK, ÖZLEMEK
Sevmek var özlemek de hasret beraberinde
Özlem umudu süsler, hasret fakir öðünü
Asla unutulmayan, andýr her seferinde
Vuslat yüreði besler, ayrýlýk ölüm günü
Sevmek insan olmaktýr, sevilmek meziyettir
Sevilince gözlerde, mutluluklar yaþ olur
Sevip de sevilmemek, sevene eziyettir
Yaþamasý içinden, çýkýlamaz iþ olur
Nerede ne þekilde, bilemezsin, ne zaman
Göz görür gönül sever, yürekte telaþ olur
Sonunu bilemeden, sarsýlýrsýn pek yaman
Ömür dediðin süreç, bahar ya da kýþ olur
Sevmek dokunmak demiþ, halden bilen birisi
Dokunmazsan sevdiðin, hayal olur, düþ olur
Sevdiðini sarmazsan, platonik gerisi
Özlem, hasret ne varsa, fikrine yoldaþ olur
Yaþadýðý müddetçe, hiç olmazsa bir defa
Sevmeyen, sevilmeyen, ahir günde taþ olur
Sonunda piþmanlýklar, cana olunca cefa
Her öðünde yediðin, zehir, zýkkým aþ olur
Bir gülü koklar isen, þefkat ile aþk ile
Aydýnlanan ruhuna, emsalsiz bir eþ olur
Ömrünün her gününde, yaþar iken meþk ile
Karanlýk gecelerde, sönmeyen güneþ olur
22.07.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.