Bu sözlerimi usulca göm uzaklarda Gýcýrdayan bir rüzgârla oyalanan Ahþap kapýlarýn ardýndaki topraða Ýzleri silinmiþtir ayaklarý dünden çýplak Koynumda zamanýn izi Yüzüme Gözlerime dokunan rüzgârlarýn Pas’ý yok ýþýðýn Her cümle inancýmý daha yýkarken kalabalýklarda ! Sana þimalden ve zeydden Þavktan belki Monoton izdüþümlerde Kýrýlmanýn ekinoks tayf’ýný anlatmayacaðým Daha birçok þey anlatmayacaðým
Ellerimde ezber bozan Tomarla Papirüslerde okuduðum Tahrir’de Solan gelinliksiz masallar býrakýrken ki Ve birileri daha çok yýkarken ki Kýrlarý ve yüzünde papatyalarý Saklý harflerim kuyulardaki ilk cümlemi Yusuf’un gömleði gibi sahipsizken Bilirim masal deðil kötülük Halen gönlümün tayf’ýnda Bir bahar otururken Kulaksýz Gönüle daha söz etmem
Kalabalýðýn sessizliðinde Yarým ve eksik zamanlar Toplar bir yâd’ýn kulaðýný Hal bilmez’e söz etmez Susar gönül Kubbet-üs Sahra’da Kirpiklerince eðilirsin ve avuçlarýna Tanrým; “Bildiðim dünya içinde Çok bilmediðimdir”
Sosyal Medyada Paylaşın:
isakaratepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.