Şavk

Karanlýk sessiz kalýr…

...evin etrafýna buðulu ýþýk süzülür pencereden düþen þavk girdaplarý
odayý ince tozla kaplarken

tüm nesneler sessiz mabet gibi
tütün ve kahve kokusu eþliðinde
piyano ve keman gürlemesinde

her saatin derinleþen ýzdýrabý
sensizliðin gölgesi gözün algýsý
her gün aðaran her aný suskun

ýssýz bir günün sonuna açýlan
bahçede hýþýrdayan yapraklarýn
rüzgarýn ayaz senfonik mýrýltýsý

en kýrýlgan kristaller kadar narin
yazýlan kelimeyi okumak için yaþa
yazmaktadýr duygularýn aynasýnda

kýsýr bir döngü hissedilen ölümler
pencereden sýzan karanlýkta diriliþ
göð gümüþe çalan sessizlik nehri


kuzgunlar tellerde dinleniyorlar
seni aramak için gözlerini arýyorum
ipliksi aðlar sarmýþ duvarýn tümünü

son olmak istiyorum gölge gibi
gölgeleri yok eden son þavk gibi
son nefesle küflenen ekmek gibi…


Sosyal Medyada Paylaşın: