gün ve gecelerimiz neden ise
zamana tutkun insafsýz bir saatin peþinde
nefes nefese þuursuzca da gideriz soluksuz
akýl ve izan yoksulu bir nefisle
boþ bir hayale kürek çektiðimizi de bile bile
zaman her vakit de açýk ara fark atar bize
ne hesap kitap biter
nede vakitli vakitsiz istek ve arzularýmýz
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
tüm kötülüklerin bakiye’ tini de bile bile
hepimiz hep birlik bu sahadayýz hileli çalýmlarla
imkan ve akýlarýmýzdan medet umarak
imkansýzlýklarla uðraþýp da dururuz
hýrs ve sahiplenme iç güdümüzle
gözü dönmüþ birer cani gibi
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
bizce nefsimize hoþ
güzel saydýðýmýz ne varsa ona saldýrýrýz
öze çekerde dururuz hakkýmýz olsun veya olmasýn
komþunun tavuðu bize kaz göründükçe
oysa ki en sonunda
gayrinizami tüm çaba ve hareketlerin
ateþe odun sürdüðü yerdir burasý yine de
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
her bir þeyin bizler için var edilmiþ olduðunu
aklý durdurur da o an unuturuz her daima
ne gözümüz görür
nede þükürle yaþarýz layýðý veçhile
varsa da yoksa da hep kendimize isteriz
akla bile gelmez
Kur’an-ý Kerim’in bize yapma dedikleri
dilin de elin de
yetiþemediði hiçbir yer kalmaz bu uðurda
var edilme sebebinin yol ve izinden kopuk
zývanadan da çýkarak
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
aslýna bakarsak sona doðru son hýzla gitmekteyiz
bilmek iþine de gelmez ki kimsenin
bu alem bir hancý bizlerin de yolcu olduðunu
aklýna dahi getirmez sonuçta kabri doldurduðunu
hýrs ve arzu kötülük saðanaðýný galip kýlar
bir enayi gibi sýrýlsýklam ýslanma pahasýna
girmeyiz de kanaatin koruyucu þemsiyesi altýna
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
aslýnda çok kýssa bir bayrak yarýþýndayýz bizler
ama bilmek de istemeyiz sevabý ve günahý ile
amellerimiz hariç
tüm yapýp da etiklerimizin yan etkilerini
geride kalanlarýn ellerine teslim edeceðimizi
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
bir düþmeye gör o þehvet hýrslý yataðýna
yastýðýn yorganýn bile zül olur
sen eyvah ilacýna sarýlmadan önce
kopuverirsin tüm istem dolusu baðlarýndan
yarým yamalak kalmýþ olan iþlerinle
acze mahkum kalýr
bu son demin de ki nafile feryadýmýz
meðer ki çýkar hevesi maðlup düþermiþ hakikate
peki onca hýrs da ne diye kimeydi
bir tek nefes bile daha deðerliyken bu dünyadan
onca iþlenen cürüm ve kötülüklerde niyeydi ve neyeydi
doðruluk þimdi mi hoþ geliyor sana
durmuþ olan saatinin bilmem kaç kalasýnda bile
her daima ölesiye bir koþu içindedir yüreðimiz
bir an bile düþünmezken ahiretini
bak iþte
tüm hýrs ve arzularýnýn tüm kiri elinde kaldý
kendi elinle doldurdun sen kabrine o pisliði
þimdi de kendi cürmünde debelenip de dur
mahvettin gitti vakte ayarlý tüm yaþantýný
istesen de gelemez ki geri…
AZAP...(Kadri Atmaca) - 26.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!