Ne zaman hava kararýp güneþ batsa ben eylül sanarým lor ýþýklarý yakarým kimseler bilmez yüreðimdekini biraz ben biraz sen olurum ölüm uykusuna dalarým öylece geçiþtiririm o karanlýk ve ýssýz geceyi
yarým yamalak hayat soðuk bir beden sabah olur özleyerek uyanýrým eylül telaþýnda aklýma rüyalarým gelir koca bir deniz birde allý pullu gemiler
duvarda kýrýk bir ayna içinde boy boy resimler içimde korku mapus,tayým sanki dört tarafým kara duvar ne rüzgar esti ne güneþ doðdu eylülün içindeyim ama nefes alamýyorum
aklýma sen düþtün boncuk boncuk ter bastý kýþta yazda baharda eylülde sizin olsun beden yorgun gücüm yok baðrým kara taþ gibi ben hayallerimi geçmiþimi birde çocukluðumu istiyorum ben zamanýmý geçen ömrümü geri istiyorum ama ner,de bak eylülde bitti gençlikte gitti yine kaldýk,mý hayallere... Hüseyin YANMAZ 26/09/2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.