Veresiye Defteri

Masanýn üzerinde bir sigara paketi.
Ýçinde üç dört dal sigara.
Babam býrakmýþ.
O görmesin diye.
Evden çýkýnca yakýyorum.
Dumaný yayýlýr.
Evlerin bacasýndan tüten,
Dumanlar gibi.



Sýcak ekmeklerin,
Bir ucundan koparýlmýþ.
Parçasý gibi utanýyorum eksikliklerimden.
Yaþým on beþ var yok.
Býyýklarým yeni terlemiþ.
Yüzümdeki sivilcelerle,
Eskisinden beter çirkinim.



Sevdiðim kýz geçecek birazdan.
Mahalle gül sarhoþluðu içinde.
Düþecek gibi oluyorum.
Tutunuyorum balkonun korkuluklarýna.
Böyle vakitler içim bir hoþ oluyor.



Yüzümde çýkan bir sivilce.
Lise yýllarýma rastlayan.
Belki o olmasa.
Olmasa baþka olurdu yaþamak.
Tebeþirin yerini alan kalem,
O tadý vermiyordu.
Yazarken dersin adýný.
Konuyu söylemeden de biliyorduk.



Endiþeli bekleyiþler olurdu.
Disiplin kurulunda idam mahkumu gibi.
Yere dikerdik gözlerimizi
O korkuyu küçümsemeyin.
Belki de en masum alýnterimdir!



Dersten çok dostluklar devam etseydi.
Hiç eskimeyen güneþ gibi.
Sabaha doðan.
Ve en uykulu anýnda bile gök mavisi.
Umut gemisi yýllar.



Baharý buram buram hasret tüten.
En onarýlmaz yaralar açan kalpte.
Kantinde hep ilk günkü tazeliðinde duran
Kutsal veresiye defteri
O bile gitmez gözlerimin önünden.





Sosyal Medyada Paylaşın: