Saat acý çektiðinde
önemsiz þeyler dahi, büyük önem taþýr
Aðaçlarýn sonsuz olduðu yerde
en küçük çalýnýn, senin için çabaladýðýný bi’ düþün
unutmuþken hilâfsýz kelâm-ý kadimi
dilinin temrenine saplý sözleri
bilinir adý bütün lisanlar arasýnda
Kaybolmanýn sýkýntýsýný çekersin kimileyin
emin olmadan gücünden hem
her yeni gün dünden cesur yaþamaya
vaktin hükmünün elinde olmadýðýný da bilirsin
kimi þeylerin taltifi
ölümden sonra bulur seni
bu sebeb
yaþamak biraz da puhu kuþu çýðlýðý
melodisi yabancý bakýþlar gibi uzaklara
günlerin en mutlusunu geri kalanlar koþar
sen çözülüverirsin dizlerinin baðýndan
eksik bir besteyle
insan nereye yürür böyle, diye diye
ayaklarda köþkerlerin dikemediði ayakkabýlar hem
Acz’in dediði, burasý harman yeri mâdem
mâdem aþk hasadý üstün geliyor onca acýya
edinip sahiplenme burayý
nefes almak,
savaþmak,
acý çekmek tozuyor.
Aþk üstüne taþ öreli
kalbinde kiklopik halinde yükselen duvar
kendinsin kendine kilittaþý,
Suya dönüyor saat,