Sevdama Makber Diye Kazsam Kazılmıyorsun
Seni seven kalbime, silinmeyen kalemle
Canýma kader diye, yazsam yazýlmýyorsun
Alýp oturtup seni, dünyamýn merkezinde
Gölgeme çember diye, çizsem çizilmiyorsun
Söyle neden olmadý, gönlün sevdama cömert
Taþ baðlamýþ yüreðin, sanki kayadan da sert
Vazgeçsem geçilmiyor, vazgeçmesem baþka dert
Sendendir keder diye, kýzsam kýzýlmýyorsun
Yaþamak deðil ki bu, sayende oldum bizar
Yokluðunda nefesim, kesilir azar azar
Öldürdüðün aþkýmla, kalbime derin mezar
Sevdama makber diye, kazsam kazýlmýyorsun
Sevdiðimi söylerken, gözlerine bakarak
Ateþ oldum tutuþtum, benliðimi yakarak
Dolup taþsam ruhuna, damla damla akarak
Gönlümce bir er diye, sýzsam sýzýlmýyorsun
Kalmadý hiç mecalim, sayende sabýr bitti
Öyle yordun ki beni artýk canýma yetti
Sýr mýsýn, bilmece mi, anlayamadým gitti!
Neymiþsin meðer diye, çözsem çözülmüyorsun...!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.