Yalnýzlýða karþý cephedir aþk!
Gidemem diyordu
Çýkýp bu kentin
Daðýnýklýðýnda
Çoðalttýðým yaþamlardan
Hemen
Tanýdým
Dile düþen hikâyelerin
Arsýz yolcusu yalnýzlýðý
Durdum
Karþýmdaydý
Yüzüne baktým
Eskiydi
Yüzü
Gülümsedi!
Ve
Birden
Ataklýðýyla elimi tuttu
Kurtardým kendimi
Býraksam
Öpüp dudaklarýmdan
Çekecekti içine
Öptürmedim!
Beklediði bu deðildi/
Durdu
Gözlerimi kapadým
Belki
Aðlayacaktým
Seni düþündüm
Aðlamadým
Kendi kendimin deðildim
Senindim
Üþütüp acýtmadým
Mahremimi /geri çekildim
Kýzýp
Yeniden döndü
Durmadan büyüdüðü kentin çoðulluðuna Küfürler ederek
Uzaklaþtý yanýmdan...
Taylan KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Gecenin üçü// Yeşim deren'e.. Denizin üstünde umut// Dayıma// Kasım Güncesi// Mühür// Ölüye Ağıt// Yoldaşım// Düşün// Öldüm Anne//