Kalabalýk yalnýzlýklar çizdim alnýna, Yalnýzlýklarýn paylaþýlamayacak o pervasýz acýsýný ve baþýboþluðun korkunç hüznünü... Kahkahalar atýlan bu yaþamda gözyaþlarý kaldý belki de yalnýzlýklara... Bir mülteci kadar kaçaktý yaþanan ve bir aydýn kadar yasaktýn sen insanlara. Yalnýz kalmanýn onca kahrýna raðmen kusulasý kahkahalar atýyordun. Belki de açýk mavi gökyüzünde martýlara anlattýn o mülteci yalnýzlýklarý... Birkaç senli kaçýþ oldu yaþananlar ve birkaç dost merhabasý... Atýlan her adýmda tarihe karþý duyduðun büyük yalnýzlýk seni geleceðin tarihe gömüyordu... Þaraplar vardý hayat gibi... En güzel þarap en yalnýz içilendi belki de...
Sosyal Medyada Paylaşın:
onurnurdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.