Öl imiş

Bismillâhla her amele baþladým
Cümle var ki cümle baldan bal imiþ
Pir Sultan’la çokça daðda kýþladým
Dost dediðin dostu saran kol imiþ

Veysel gibi söktüm cümle diþimi
Çoban ile yele verdim döþümü
Türkü ile metheyledim düþümü
Hüsn-ü nazâr bir incecik yol imiþ

Yâd dururken önce caný haþladým
Nesimi’yle çok Azazil taþladým
Belâ dedim günü günde beþledim
Son nasihat saçta beyaz tel imiþ

Kýrklar ile seyreyledim alemi
Mansur ile urba yaptým elemi
Süleyman’da ikrar ettim hâtemi
Baykuþtaki bir acaip dil imiþ

Zaloðlu’yla cenk eyledim er deyu
Gül aradým gözlerime fer deyu
Kör feleðe dedim yayý ger deyu
Meðer ikbâl bir sultana gel imiþ

Aþk-ý sadýk meclisinde hâl idim
Þeyda bülbül bahçesinde lal idim
Karga konmaz bir aðaca dal idim
Kökü yýkan bir öfkeden sel imiþ

Yusuf deyu gezdim Kenan ilini
Kum içinde aldým Ahmed yelini
Þimþek çaktý gördüm amber telini
Gülden öte cismi özge gül imiþ

Arý ile hýfz eyledim simyayý
Örümcekle koza ördüm dünyayý
Makberî’yle feth eyledim rüyayý
Azrail’e emir en son öl imiþ


______________Makberî
Sosyal Medyada Paylaşın: