Iþýk beniz Gün-Yiðidim, Benliðine dön Yiðidim! Gök çadýrýn söker olsa, Yer yarýlsa çöker olsa, Sular dona çeker olsa, Talihin kem yazýlmazdý, Ýlin, tören bozulmazdý... Ne olmuþ da sana böyle, Sanki bir kara büyüyle, Boylu, boslu, gürbüz adam, Kendini cüce sanmakta, Mankurda dönmüþ ruh gibi, Akrep od’unda yanmakta?
Sav-alan’da yatan Yiðit, Çok uyudun, yeter uyku! Ona küçük ölüm derler, Ölümden bin beter uyku; Taþa çalsam utanýrdý, Kütüðe gelirdi duygu; Isrârýnda cinlik yoksa, Bun’ca gaflet, kimden korku? Kulak ver feryâdým iþit, Kurþundan aðýr bu sorgu!
Sav-alan’dan Erciyes’e, Yana döne ve biz bize, Gelmekteyiz de göz göze, Dorukta tüten hasreti, Görmez, duymaz kör vesvese...
Zirvesinde gârabetin, Açýk-seçik bir ibretin, ”Türkçe”sini kavramadan Ýçimize kapanýr da, Bahtýmýza küfrederiz; Oysa, ol balýklar gibi, Derya deng’iz su bilmeyiz.
Sen kendine uyanmadan Ýbret almaz çað Yiðidim! Akla ziyan aymazlýðýn, Üste vurdum duymazlýðýn, Volkanýna bað Yiðidim! Uyan, depren dað Yiðidim!
Heeyy !
YUSUF BÝLGE
( UYAN TÜRK DESTÂNI - V)
Açýklamalar :
1-) Mankurt deyimi, geçtiðimiz günlerde kaybettiðimiz Kýrgýz Yazar Cengiz Aytmatov’ un dilimize kazandýrdýðý bir kavram olup, özel bir iþkence yöntemiyle belleði silinerek, ömür boyu kendi toplumuna ve deðerlerine düþman hale getirilen insan tipine vurgu yapmaktadýr. Yazarýn meþhur eseri " GÜN UZAR YÜZYIL OLUR" da bu konu, öykü tadýnda ayrýntýlarýyla anlatýlmaktadýr.Ruhu þad olsun.
2-) Sav-alan ise Güney Azerbaycan’da bir dað adýdýr ve o yörede " UYUYAN YÝÐÝT EFSANESÝ" ile anýlmaktadýr.
3-) Taþ Yazýt’ dan kastýmýz "GÖKTÜRK - ORHUN KÝTABELERÝ"dir... Yukarýda ki resimde görülen yazýlý balbal, Bilge Kaðan’a ait "sin taþý"dýr.
Saygýlarýmla.
Yusuf Bilge
Sosyal Medyada Paylaşın:
YUSUF BİLGE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.