EYLÜL
EYÜL
Merhaba! gidiyorum,
Ben eylül; yani sonbahar
Heybeme doldurduðum çocuklarýn çýðlýðýný
Sýcaklarla boðuþtuðunuz zor nefes aldýðýnýz
O günlerinizi alýp gidiyorum.
Sevindiniz mi bayramlýk çocuklar gibi gidiþimi?
Eylül tanýmaz fýrtýnayý kýþý
Ha haziran sýcaðý ha temmuz sýcaðý bilir hepsini
Rüzgârý bekleyen ey suskun nehirler,
Cemreler çekiliyor sessiz sessiz
Hangi kýyýya baksam, hepsi öksüz çöle dönmüþ bensiz.
Bilemezsiniz bu ayrýlýk, nasýl yakar içimi
Yine de tadý tuzu var bu mevsimin
Birini sevmiþtim adý eylül
Bir yaprak misali, deniz mavisi gözleri.
Kaþlarýný kaldýrýyor hafifçe yüzüme bakýyor
Seni bu gece bir aðustos, bir eylül sýcaðý gibi sevdim
Mehtap doðuyor, ýþýklarýnda bir sevgili sesi
Adýný eylül koyduðum bir ayrýlýðýn hüznü
Ey eylül, ayrýlsan da benden
Seni sevmenin bir özlemi var içimde.
Nuri Daðdelen
20.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.