Ýnsan kendi soluðundan korkar mý? O iki sözcüðe dönecek diye.
Biz bu daðý bir solukta Týrmanmaya niyetliyken Daðlar gibi sözcüklerle Soluðumuzu tükettik. Aklýmýza gelmedi Susmanýn gölgesine Oturup dinlenmek biraz, Kum gibi savurup durduk Acýtan sözcükleri.
Ýnsan kendi ayaðýndan korkar mý? Giderken geriye dönecek diye.
Bu sular boðmazdý bizi Boþ yere korkup çýrpýndýk Arýnmamýz þöyle dursun Bir de suyu bulandýrdýk. Gövdeye saplý býçak, Tende acýtan yara, Yarada tuz gibi kaldýk, Bundan böyle dünya ahret acýmsýn.
Ýnsan kendi ellerinden korkar mý? Gövdesinde ki yarayý saracak diye.
Barýþ Çelimli Sosyal Medyada Paylaşın:
Barış Çelimli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.