DEÐÝÞÝMÝN DEÐÝÞKENÝ
Yenilik gelenekle pençe pinçik sürüþür;
Kendine yer kaparsa göreneði bölüþür;
Ortak duyum algýsý, gayrýya geçit vermez,
Yad deðiþim zamanla bir anýya dönüþür…
ÞEKSÝZ ÞÝKESÝZ DOBRA
Anlam içkini demde eðirdik þimdileri;
O halvet yumaðýyla defettik iþkilleri;
Þeksiz þikesiz olmak Dünya’nýn sonu deðil,
Haddini bildirerek gemledik þom dilleri…
ÖZÜR DÝYETÝ
Ýçgüdünü güden kim?.. Bu nasýl bir esaret?!
Tabi olduðun çoban kuruntudan ibaret!..
Kendinle yüzleþende tövbe kapýsý açýk,
Nefsini dizginlemek yanlýþýna kefaret!..
ZAR KANAT
Gölgemin kaygý saçý her ikindi uzarken,
Onmayan emellerim akla mezar kazarken,
Çetrefil altýzlama çiçek özlü her özlem,
Gönlümün kovanýnda petekleniyor kerhen...
EKMEK KOKUSU
Ömrümün törpüsü kalbi sürgülüm,
Bendeki senliði silemez ölüm!..
Ekmeðin kokusu deðiþmedikçe
Bu sevda sürecek bilesin gülüm!..