kuytulardan geliyorum sokak arasý oluyorum kent hikayelerine kor oluyorum sensiz dudaklarýmla yangýnlarda boy gösteriyorum
hazandý geceydi üþüyorduk kristal zerrelerde donmak üzereydik sevdalar unutmuþtu umut etmeyi damarlarýmýza hüzün zerkediyordu seni arýyordum gözlerini uzak hayallerimizi deliþmen sevgimizi
bu þehirde biz kendimizi terketmiþtik
erken bir ayrýlýktý benden gidiþin vakitsiz sararan güz gibi düþüyordun içime bu soðuk, bu can kýrýðý bu her zerresi çoktan buz tutmuþ yüreðimde baþka sevmelere inat seni arýyordum
bu þehirde biz bakýþlarýmýzý kaybetmiþtik
gözlerine baktýðýn kim þimdi dudaklarýna seyirttiðin
kýyamet mi ansýzýn saran çehremi yaþadýðýmdan emin deðilim gittiðin kadar bir de seni özlediðimden yalnýzlýðýmdan kimsesizliðimden
bu þehirde biz can evimizi yikýp geçmiþtik
ellerimde kanýyor dizeler artýk ne kadar yazsam sana uzak olmuyor býçak sýrtý yaþýyorum uzun zamandýr içimden azgýn bir durgunluk geçiyor dýþýmda yapayalnýzým arada bir nefes alýyorum sonra giderken söylediklerini kusuyorum aramaný bekliyorum çalmayan telefon baþlarýnda seni bekliyorum senin önemsemediðin kadar aðýr kahýrlarla vuruyorum kendimi beklememe lanet edip kiralýk cümlelerle fiyakalý intiharlar diziyorum urganlara sonra vazgeçiyorum
ya gelirsen..
ihtiyactan satýlýk deðil yalnýzlýðým biliyorsun ama bilmediðin ,yalnýzlýðým için gerekli yokluðun..
syrus
Sosyal Medyada Paylaşın:
syrus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.