DÜNYA DURDUKÇA
Bak iþte aðarmakta olan gün
Aþikâr olaný haber veriyor,
Zayýflýyor, eriyip gidiyor, diyor.
Kapkara bir gecenin,
Can çekiþtiðini müjdeliyor.
Bir ölüm ve yeni bir baþlangýç,
Fani âlemde yeni bir yaradýlýþ
Eski günün gebe koyduðu geceden,
Doðuyor yeni bir gün yeni bir bakýþ.
O gencecik bir delikanlý.
Bak ne kadar çevik, serinkanlý.
Belli büyüyecek ve geliþecek,
Baþlangýçtan taa ortaya.
Ya ortayý geçince zaman,
Tersine dönmeyecek mi çarklar?
Elbette dönecek, direnecek zaman içinde,
Yeniden güçlenen kara deriliye.
Ama gerçek þu ki,
Kum saati daraltýyor zamaný!
Az zaman kaldý yenik düþecek,
Bitecek ve inleyecek.
Diz çökecek, kaderine razý gelecek.
Uzatacak boynunu büyük bir teslimiyetle.
Ve o an yeniden düþünecek,
Baþlangýçtan, en son noktaya
Kara cellât kolu çekince duyacak.
Giyotinin kýrdýðý, kemiklerinin sesini,
Büyük bir acý, bir anlýk ýzdýrap
Düþecek kelle kan çukuruna.
Ve bu devinin ve kýsýr çekiþme,
Semaya yükseliþ, hâkim oluþ,
Düþman kardeþlerin verdiði savaþ
Her zamanki gibi danýþýklý dövüþ.
Var oluþ yok oluþ ve kayboluþ,
Sürecek belli dünya durdukça!
RÜVEYDA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.