Zavallılar

Dalgalanýyor iþte ömrün boyunca dalgalansýn istediðin tüller
Ellerinle yaptýðýn bir süs saçlarýnda
Yerlerde þimdi binbir rengiyle ýþýldayan mendiller
Ya siyah bir gül var elinde, ya da karanlýk bir resimsin
Yarýna kalacak neyin var bugünden?
Yarým yamalak hatýrlayacaðýn türküler...
Bu azýnlýkta hiç de tanýnmayacak bir insansýn
Tüm hüznünü gözlerinde görmek acý ama
Sen de en fazla 3-5 kiþi daha tanýyacaksýn
Sonra ne olacak? Bana sadece yarýný anlatma
Belki yarýn mutsuz, belki mutlu olacaksýn
Yýllardan bahset bana,
Nasýl hafif ve hýzlý olduklarýný anlat
Nasýl geçip gittiklerini beyaz tülünün arasýndan
Kollarýnýn ve alnýnýn kýrýþýklýðýný hiçe saymalý...
Unutuyorsun yavaþ ve yine hafifçe
Tüm yýllarýný, yaþlarýný, yaþadýklarýný
Bu tabii ki de önemsiz
Çünkü sen de önemsizsin
Insan olmanýn gurur duyulacak hiçbir yaný yok
Ýþte bu yüzden kuþlara benziyorsun
Sadece kendi kanatlarýný önemseyen
Artýk bir yere uçmamalarýna raðmen...
"Yani insan olmak kabahatse bunu ben istememiþtim zaten"
Diye düþünme
Hep acýmasýz, bencil ve zavallýyýz;
Düþünebildiðimiz sürece.
Sosyal Medyada Paylaşın: