kýrýþýk yüzünde güneþ yanýklarý vardý ve çatlaktý, hayatýn yükü bedeniyle bütünleþip sýrtýnda kambura dönmüþtü, elindeki baston yüküne ortak olamayacak kadar eskimiþ, heybesindeki öteberi çoktan ihtiyaç olmaktan çýkmýþtý, oturuverdi aðacýn dibine ellerini semaya açýp derin bir ah çekerek þöyle dedi;
hasr-ý gözüm sel olsa olmaz belki umurunda, istiyemki dost kalak kýrma qelbim bu yaþýmda, yorgunam, kalmadý çaram, kalmýþam tek bir baþýma, istiyemki bu son gün olsun, olsanda olmasanda.
Öner BITMEZ (Eðdat) Sosyal Medyada Paylaşın:
Eğdat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.