Gede deme bana, üzülüyorum.
Gede isem, senin sevdana oldum.
Bulutundan attýn, süzülüyorum.
Güllerin üstünde, çið olup soldum.
Senin sevgin bana, serencam imiþ.
Keþke sevmeseydim, râm oldum sana.
Gönlüne köz alma, yanarsýn demiþ.
Yanarým aþkýnla, ders oldu bana.
Mecâlim kalmadý, gel gör sen beni.
Karasevdan yakar, kül eder gayrý.
Gözlerim bekliyor, yollarda seni.
Hasretin bitmiyor, kalma sen ayrý.
Gülistaný abâd eyle, þâd olsun.
Gönlüne gül, yetiþtirip salayým.
Hüzünleri at sinenden, nur dolsun.
Bezirgândan sana, sevda alayým.
Maksûdum aþkýnla, ihya olmaktýr.
Ver sevgini, þu gönlüme þenlensin.
Ruhum sende, sûrurunla dolmaktýr.
Üzme caný, makberinde dinlensin.
Þeydâyý bülbüle sordum, gülünü.
Âh-ü zârý dinmez, söyleyemedi.
Sarvana ah ettim, bilmez yolunu.
Derdimi döksemde, dinleyemedi.
..................Eskiþehir-2008
Serencam : Alýn yazýsý
Gede : Ýsteyen, dilenen
Râm : Boyun eðen
Mecâl :Kudret, güç
Abâd : Bayýndýr, mamur
Maksûd : Ýstek
Ýhya : Canlanma
Þâd : Sevinçli
Sûrur : Sevinç
Makber : Mezar
Þeydâ : Deli olan, þaþkýn
Âh-ü zâr ; Aðlamak, inlemek
Sarvan : Kervanýn birinci devesini çeken, yol bilen.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.