Bir Faninin Ardından
BÝR FANÝNÝN ARDINDAN
Esiyor yine kuzeyden ayrýlýk yeli,
Altmýþýnda büktüler aðrýyor beli,
Faninin alacaklarý mahþere kaldý,
Kefareti olsun akan gözyaþý seli,
Ayrýlýk çok zormuþ, ciðerini yaktý,
Dost dedikleri hep uzaktan baktý,
Çaresiz Mevla’ya haber saldý,
Ýçtiði þerbet kan oldu, içine aktý.
Yanani da yakanida Mevla görecek
Yakanlar sürüm sürüm sürünecek,
Fani yaradanýndan haber aldý,
Mahþere gitmeden yüzleri gülecek.
Ey yüce Mevla, faninin gör halini,
Haramda gözü yok istiyor helalini,
Sabýr için derin düþüncelere daldý,
Bulmak istiyordu, aradýðý hayalini.
Mutluluðu bulmak bu kadar mý zordu,
Fani yedi düvelle savaþtý dünya yordu,
Yýllar geçti, birden oracýkta döndü kaldý,
Evet gördüðü benim hayalim diyordu.
Fani aradýðý hayalini bulmuþ muydu,
Köprüden akan sular durmuþ muydu,
Fani için acý sözler artýk þeker baldý.
Zalým felek sonunda gülmüþ müydü.
Ne yazikki ömür çok kýsaydý,
Keþke biraz mutlu yaþasaydý,
Ansýzýn azrail kapýyý çaldý.
Akýtýlan timsah göz yaþlarýydý.
Faniyi dýþlayanlar mezar baþýndaydý,
Alimin gözü yazýlý mezar taþýndaydý,
Acý ama gerçekti, gözler takýlý kaldý,
Evlatlar için verilen emekler boþunaydý.
18.09.2020 06.25 Ben Selimi (Ömer Kýlýç)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.