hoppala ya inanmýyorum yine nereden düþtün s/aklýma demiyor muyum iliþme artýk surlarýma, sýnýrlarýma anlamýyor musun çocuk bitti artýk bitti kaðýttan rengarenk gemiler, horozdan þekerler ve üzerimize örttüðümüz ninnimsi masallar
artýk ne babam dað, ne de annem üzüm veren bað uzak dur iliþme artýk.. sen deðil miydin veda bile etmeden sessizce terk eden beni. hem söylesene geri verebilir misin misketlerimi üzerine toz kondurmadýðým bisikletimi
bak büyüdüm artýk avci kimliðim ava döndü bin dereden su getirme iþi bana göre deðil artýk hem taþýma suyla da döneceði yok bu döngüsel keþkelerimin inan artýk uçurtma bile deðilim ve hiçbir gökkuþaðý deð(e)miyor rüzgarýma
hiç güvercinin kuzgunun da mý olmadý çocuk olsaydý haber gönderir miydin bana usulca neyse ya uykusu bölünmüþ yarasa gibiyim zaten bu aralar uzatma artýk sende bir tanrý anladý beni umarým yanlýþ anlaþýlmamýþýmdýr
/
dur hele sende kimsin çekil çocukluðumun gölgesinden hem önüm, arkam, saðým, solum ebe deðilken, ebelenecek dikili bir aðacým bile yokken saklambacýmdaki sobe misin sen. inan kaybolmuþluðum yalnýz kendimedir sanýyordum…
. . . //
ilhanaþýcýeylülikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.