Kaç zamandýr; Ýçimde, yakýp kavuran bir sam yeli Bedenim, dalýna tutunamayan yaprak gibi, Bir o yana bir bu yana savrulur Acýdan sararmýþ dudaðýmda Üþüyen sözler dökülür ateþler içinde....
Ýçimdeki acýlarýn Derin sorgusunda Vurgun yemiþ yüreðim Uykusuz kaldýðým Gecelerde ögrendim.! Acýlarýmýn üzerine Uzanarak uyumayý....
Þu an Zamanýn neresindeyim unuttum Ýçim yara dýþým yara, Her yerim çürük Her yaným bir çýkmaz Her yaným’ kahretsin; Her yaným aðrý, sýzý acý Ýçimde imansýz bir sancý Ve yarýna bakýþsýz, gözlerim! Kaç zamandýr yaþama yorgun...
Bazen bedenimde acýlar Sükunete durduðunda Ana kucaðýna Sýðýnan bir bebek gibi, Sessizce dalar giderim..
Bazen ateþler içinde kalýrým, Vururum kendimi sokaklara Rüzgârýn buza kesmiþ soluðu ile Serinletirim içimdeki yangýnlarý..
Acýlarýn sükunete sýðýndýðým gecelerde Bedenim acýdan çýldýrýrken Yüreðim; bir ilk bahar çiçeði koklayabilmenin özleminde.! Sessizce taþýrým Çýðlýklarýmý gün doðumlarýna..
Aralýk 2019.. ’not iblis. (kanser) Abdullah oral..
Sosyal Medyada Paylaşın:
vurguni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.