Bir yer, bir hikaye !

Otoban da geldi geçti, deðiþen pek bir þey yok.
Dökülmüþ soðanlar gibi, çürüyor Savaþtepe.
Derinlere ilerliyor, baðrýna saplanan ok.
Sanki yýkýlacak gibi, yürüyor Savaþtepe.

Kim çizdiyse zamanýnda, yine ayný sýnýrlar.
Ölüleri kalkýp gelse, hiç ölmedik sanýrlar.
Dolaþsalar her yerini, þaþýrmazlar tanýrlar.
Elli yýldýr geliþmedi, duruyor Savaþtepe.

Deðiþmeler var elbette, eldekiler de kayýp.
Koca Öðretmen Okulu, bize en büyük ayýp.
Sýkayým mý canýnýzý, hepsini birbir sayýp.
Çarþýdaki çýnar gibi, kuruyor Savaþtepe.

Tek bir devlet kuruluþu, açýlmadý nedense.
Daha fazlasý kalýrdý, bir kalburda elense.
Beylerimiz keyif ehli, odun gibi el ense.
Kavak gibi dallarýný, kýrýyor Savaþtepe.

Ne gençlere iþ imkaný, ne de elden tutan var.
Ne esnafa bir güvence, ne hesaba katan var.
Ne de yarýndan umutlu, içi rahat yatan var.
Soðuk terler döke döke, eriyor Savaþtepe.

Elli yaþýn üstündeki, herkes dünü anýyor.
Boþa geçen onca yýla, bakýp içi yanýyor.
Yalanlara doymuþsa da, yine de inanýyor.
Uyanýkken bile düþler, görüyor Savaþtepe.

Adý "Keressa’yken" bile, tacýymýþ "Bergamon’un.
Ayazmasýnda kalýrmýþ, yazlarý kral onun.
Karakolu olmuþ sonra, muhteþem Selçuklu’nun.
Þimdi sýranýn sonuna, giriyor Savaþtepe.

Ýstasyonda vagonlarýn, pancarlarla dolduðu.
Tütün parasýyla düðün, yapýp gelin aldýðý.
Mevcut dört bankanýn bile, bazen aciz kaldýðý.
Yýllar öncesini mumla, arýyor Savaþtepe.

Kazanç getiren bir þey yok, dönmüyor artýk para.
Diðer ilçeler çok önde, bizlerden uzak ara.
Neresine dokunsanýz, gidin bakýn hep yara.
Kendi yarasýný kendi, sarýyor Savaþtepe.

Ýnsanýný hor görerek, ezdirenler konuþsun.
Seçimlerde meydan meydan, gezdirenler konuþsun.
Çeyrek altýn bozar gibi, bozduranlar konuþsun.
Kendine dert edineni, yoruyor Savaþtepe.

Sokaklarý tarla gibi, mahkumuz çakýllara.
Bin bir türlü farklý sebep, geliyor akýllara.
Gelmiþ geçmiþ partilere, baþkan ve vekillere.
Günahýmýz nedir diye, soruyor Savaþtepe !

(Onuncuköylü)

Sosyal Medyada Paylaşın: