SONUNA KADAR
Saðýmda hayalin, solumda düþüm;
Yürürüm, belamý bulana kadar…
Tövbemde delilik sabrýmda hýþým;
Çekerim çilemi dolana kadar…
Gönül bahçemizden hergün geçerim;
Sever diye mavi güller seçerim;
Yalnýzsam ne olmuþ yine içerim;
Bu akþam kör-kütük olana kadar…
Deme hiç çektiðin eziyet yetsin;
Bu kahýr bu hasret yarýna bitsin;
Beklerim canýmdan giderse gitsin;
Burcumda bayraðýn solana kadar…
Zûl saydým sensizken her bir nefesi;
Kýyamet kopardý vedanýn sesi;
Düþman bildim senden sonra herkesi;
Dost olmam ecelim gülene kadar…
Unutsam diyorum unutsam biraz;
Yüklenir gözüme çoklu itiraz;
Menekþen çiçek de açmadý bu yaz;
Tövbeli saçýný yolana kadar…
Eylül’de baþlayýp Þubat’ta bitti;
“Gitti ya!..” demeye bir selâ yetti;
Son gülüþün gülüþümü tüketti;
Tez çaðýr yaþýmý silene kadar…
Neþeyle selamý – sabahý kestim;
Sen rahmet içerken ben sabýr kustum;
Hep sana konuþtum hep sana sustum;
Mezarýn baþýna gelene kadar…
Gölgemde dolanýp durmayýn artýk;
Yoruldum dedikçe vurmayýn artýk;
Bu sevda nereye sormayýn artýk;
Ölene kadar be ölene kadar…
Ali ALTINLI – 15.09.2020
Saat: 22:27
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.