Çabuk zengin olmayý koyunca kafamýza, Elde kazma kürekle çalýþmayý ar sandýk. Kirli iþler peþinde dalarken safamýza, Bunu örtbas etmenin elbet yolu var sandýk.
Vebalini bilerek çok söyledik yalaný, Baþýmýza taç ettik çapulcuyu, çalaný, Bir türlü býrakmadýk yaðmayý ve talaný, Haram yoldan geleni kendimize kâr sandýk.
Kurtuluþa çaðýrdý Hakkýn yüce kitabý, Üstümüze almadýk, açýk olan hitabý, Oysa insanoðluydu Kuran’ýn muhatabý, Dürüst bir kul olmayý sanýrým ki zor sandýk.
Nerde bir güçsüz olsa, yok sayýp siliyorduk, Menfaati görünce koþarak geliyorduk, Kefenin cebi yoktu, bunu da biliyorduk, Beyazlanan saçlarý erken yaðan kar sandýk.
Ezileni gördükçe çevirdik kafamýzý, Sürdürmeye çalýþtýk zevk ile sefamýzý, Hiç kimseler görmedi, bir gün de vefamýzý, Oluk, oluk kan aktý, bizler onu ter sandýk.
Dedikodu peþinde geçirdik günümüzü, Gelecek korkusuyla unuttuk dünümüzü, Romanlar yazsýn dedik, belki de ünümüzü, Fani olan dünyayý, ebedi bir yâr sandýk.
Ýyi insan olmayý koyamadýk hedefe, Gönlümüzü baðladýk zümrüt ile sedefe, Dikkate alýnmadýk, koydular bizi tefe, Hakkýn ikazý geldi, bizler bunu þer sandýk.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.