HAL DÝLÝNDEN SÖYLEÞÝYUSUF BÝLGE
Gözlerimiz kelebek, gönlümüz çiçek bizim;
Can cana muhabbetin senasýndan acizim;
Dostane bakýþlarýn konuþtuðu sohbette,
Yaran ile içilen çay þifadýr azizim!..
*Sena: Övgü, methiye.
DOÐA SOYUTLAMASI
Çehreni kopyalayan koz aðaç kütüðünden,
Yontulan kaplamayý seyret gönül gözünden!..
Doðanýn fýrçasýndan soyut çizim resmini,
Çerçeveletip koru yad-yaban körlüðünden!..
*Koz aðaç: Ceviz aðacý.
AÞKININ MERDANESÝ
Ey her sözünün eri çelik bilek dilaver,
Diðerkamlýðýn kadar iç avazýnla göver!
Dilinden dinleyelim ömre bedel aþkýný,
Yüreðini kanýrtan meramýn hakkýný ver!..
*Dilaver: Yürekli, cesur, yiðit, kahraman.
*Diðerkam: Kendinden çok baþkalarýný düþünen, baþkalarýnýn iyiliði için fedakarlýk yapacak yaradýlýþta olan kimse.
ZAÐLI DÝL
Ýþinin erbabýdýr, harbi kýsa emelli;
Davasýnda haklýysa, þakasý yok, vur-elli;
Doðru dürüstlüðüne toz konduran aymaza,
Her sözcüðü bir sýrat, kýlýçtan keskin dilli…
*Zaðlý: Kýlaðýsý verilerek keskinleþtirilmiþ.
UMAY BEDEN
Boynunda sevda halesi, som ýþýktan iskelet;
Özneleþmiþ vakarýndan þavkarýyor asalet;
Aþkýnýn aþkýnlýðýyla ruhun rehberliðinde,
Maverayý keþfediyor umay beden hayalet…
*Umay: Eski Türklerde iyilik, güzellik ve þifa meleði.