MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Vicdan sokağı
hüzünlükent

Vicdan sokağı



Bu kentin sokaklarý hüzünlü
Kahýr olup dökülür nemli duvarlarýn sývasý
Caddeleri geniþ ve uzun
Civarda Gesi baðlarý var üzümlü.
Birde...
Çocuklarý var bu kentin
Yaz, kýþ erimeyen, Erciyesin baþý gibi
Gözlerinde donmuþ karlar.
Soðuk bakýþlarý yürekleri daðlar.
Buðulu güneþi görseler erir akar belki gözyaþlarý
Sýrtlarýnda yumru gibi durur nefesleri
Doðarken boðazlarýnda kalmýþtýr hevesleri...


Çocuklarý var bu kentin
Uyku yerine
Ayýn doðuþunu beklerler her gece pencere önünde.
Ay, bazý geceleri denk gelir camlarýna yahut da gelmez
Yaþlarý genel olarak dört ile on dört arasý
Bazýsý anne ve babalý
Bazýsý hem yetim hem de öksüz
Giyimleri sade ve süssüz
Bir bakarsýn dudak büzmüþ,
Bir bakarsýn göz süzmüþ,
Bir bakarsýn bilinmez kimler üzmüþ.


Çocuklarý var bu kentin
Hepsinin saçlarý ayný uzunlukta
Bazýsý erkek, bazýsý kýz
Bakýnca anlamazsýn hangisi erkek hangisi kýz!
Erkeði de masum, kýzý da masum,
Eli deðmesin namussuzun
Bu çocuklara kýyanlarýn
Ömrü daraðacýnda kurusun
Bu çocuklar tüm ulusun
Eli deðen it,
it gibi ulusun!


Çocuklarý var bu kentin
Okul yolunda baþlarý ve bakýþlarý önde.
Yürürken, yüzlerinin resmi yerde, gözleri daima gölgelerini izler
Ah biçare yavrum Acýsýný içinde gizler.
Okul yolu denilen cadde çetin!
Yol üstünde sol tarafta koca bir bina
Binanýn giriþinde bir mahkûmun gözyaþlarý
Çocuklar karþý karþýya gelir her gün,
Bunun gibi onlarca mahkûm ile...
Köþe baþýnda Mavi renkli bir tabela
Tabela da yazar (Vicdan sokaðý!’)
Sokaðýn saðýnda kolluk kuvvetleri
Solun da sulh ceza mahkemesi
Sonunda ise ufka açýlan garip bir yol
Yolun sonun da yetimhane denilen yuva.
Çocuklarýn arkasýn da kalýr bir mahkûmun bakýþlarý
Gülümsese küt diye kýrýlacak acýya tutunmuþ yüz kývrýmlarý
Aklýnda muammalý bir soru
Soru içinde sessiz bir çýðlýk
Çýðlýðý yýrtan bir kimsesizlik.
Benim kýzým da büyüdü mü?
Düþündükçe içinden çýkmaz telaþý
Kararýr bakýþlarý, bir ýssýz acý yürür gözlerinden yüreðine
Koþup gitmek ister çocuklarýn peþinden ama kaderi býrakmaz.
Daralýr nefesi, soluðu göðsüne sýðmaz olur
Kelepçeli elleri ile silerken gözyaþlarýný
Fayda etmez ne güneþ ne de bir ateþ
Üþür ruhunun koyu karanlýðýnda...


Çocuklarý var bu kentin
Karþý karþýyadýr okulun ön kapýsý ile
Karþý binanýn suçlu giriþ kapýsý
Arka çýkýþý güvenlik kuvvetleri
Arada sýkýþmýþ bir okul
Okulun penceresi bakýyor ’vicdan sokaðýna!’
Küçüklükten eziliyor yürekleri
Acýyor bir mahkûmun binaya giriþine
Baþý önünde davaya gidiþine.
Birisi diyor ben avukat olacaðým.
Diðeri diyor ben hâkim olacaðým,
Mahkûmu Azat edeceðim
Ellerini çözeceðim
Özgürlüðe kanat çýrpan kuþlar gibi
O da uçup gitsin yuvasýna kavuþsun sevdiklerine
Hem mahkûm hem masumsa
Belki de mahkûm benim babamsa.
Kime sorsalar ki, sorulmaz
Sonu hayýr da olsa

Masum adam, dam da yatmaz
hayra yorulmaz


Mahkumun yaþý 50-55 arasý
Duruþundan belli boynu bükük aðýrdýr yarasý
Cebinde yok bir dal cigara parasý
Þuan düþündüðü tek þey tanýmadýðý evladý ve davasý


Çocuklarý var bu kentin
Kimisi mahkûm kimisi mevta çocuðu
Yetim hanenin kimliksiz çocuklarý
Burunlarýndan gelir yedikçe yemekleri
Her gece ay’ýn doðuþunu beklerler
Her ay doðduðunda, anne baba diye
Dua edip rab’lerinden medet isterler.
Gözleri gündüz bir mahkuma takýlýr
Gece olunca boþ çerçeveli bir duvara
Hey yavrum! Doðmadan yetimdin sesini Hak’ka
kim duyura...


Sorsan denilmez
Mahkumun suçu bilinmez
Derine inilmez
’Ya kaderdir ya keder’
Kessen ipini kim ne der.
Payýmýza düþen kimsenin bilmediði cevapsýz bir bilmece

~
Zil çaldý Çocuklar ders saati
Bakýþlarýnýzý kapatýn vicdan sokaðýna
Sarýlýn umutlarýnýza
Kim bilir belki bir gün aydýnlýða çýkar yolunuz


#hüzünlükent


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.