Puslu bir gecenin yarýsýndayým Elimde sigaram,gözlerim yorgun Rutubet kokuyor her yer Odamýn duvarlarý yosunlu,kaygan Sular sýzýyor,gözümdeki yaþlar gibi Anlayamýyorum,tutunamýyorum Gün içinde deðiþiyor hislerim Güneþ ýþýnlanmýyor içime Kalemim elimde,yalnýzlýk peþimde Nereye baksam,kime tutunsam Bulaþýyor üstüme Bütün bunlar, hep benim suçum
Puslu bir gecenin yarýsýndayým Gereklimiydi bunca iki yüzlülük Bir zamanlar düþünce yüreðime Erir giderdim mum gibi Titrerdi yüreðim,elim ayaðým Olmuyor böyle,veda edeceðim herþeye Nemli dört duvar arasýnda Ýsyaným büyüyor gün geçtikçe Bir limaným yokki sýðýnacak Bu kargaþadan kurtulayým
Odamda yalnýzlýðýnla savaþýrken Sen hangi kollarda uzanýyordun Ben bu yýkýlmýþ halimle Kafa tutuyorum gecelere Tükeniþim yavaþ yavaþ Bütünleþeðim kara toprakla Verilecek bir sevgi kaldýmý içinde Hayata yenik düþen bu bedenimi Ayakta tutamýyorum
Biliyormusun,her yer yangýn Hakkýn olduðunu sanmýyorum Beni böyle yýkmaya Hakkým olmayan þeylermi istiyorum Varmý haberin seni kirli kaðýtlara yazýyorum Soðuk duvarlar yýkýlýyor üstüme Sýzlýyor yüreðim Yine de savaþýyorum Sormayýn bana isyanýmý Küflü duvarlar söylesin sesimi Sen istedin Kara topraðýn üstüme erken serilmesini Bana söylenecek bir kelime býraktýn Elveda
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.