YOKLUĞUN

Yokluðun sardý ruhumu

Dikenli bedenin kanattý ellerimi Ey Gül !

Bir hüzün buðusu ufkumda þimdi

Makberden karanlýk düþlerim bilsen

Neden güneþ karanlýk neden geceler yakar tenimi

Rüzgarlar esmeyin dökülecek yýldýzlar zülüflerimden

Ey Gökyüzü !Ne zaman çýkacak bu gökkuþaðý

Rehin mi aldý bulutlar yokluðun kýyamete eþ
Sosyal Medyada Paylaşın: