Nedir bu gözlerinin öfkesi
Kime hýncýn söyle bileyim
Gönlüm sana düþtü düþeli
Uðrunda öleyim yar sana köleyim
Seninle ruhum huzurlu ve neþeli
Neden bakýþlarýn sert yüzünde öfke
Öfkeli yüzünün arkasýnda
Derin bir hüzün gizli sanki
Beni içine çeken sürükleyen bir hüzün
Artýk Sensiz olamam nefessiz kalamam
Ey Kaf Daðý’nýn Asi Kýzý!
Gözlerin bir umudu besliyor gibi
Ve Seninle olmak sanki ölümle kucaklaþmak gibi
Ne diyeyim yeþil gözlerinde hayalen de olsa
Gönlümü avuçlarýmýn arasýna alýp huzuru yakalamak
Seni topraðýn yaðmura hasreti gibi
Seni koyunun kuzusuna arzusu gibi
Arzuluyor ve gözlerimi Seninle açýp
Seninle kapamayý arzuluyorum
Evet bu özlemdir beni ayakta tutan
Ruhumu kanatlandýrýp avutan
Ey Gül Yüzlü Kafkas Dilberi !
Gel ne olur bekletme arzulu yüreðimi