Ayışığı
Bir saðanaðýn altýnda kurutur yaralarýný
O hiç geç kalmaz hiçbir yaðmura.
Yüzünde parmakizleri Haziranlarýn.
Demirden raylara serer ayrýlýklarýný.
Þiirlere bulaþtýrmadan hiçbir hüznünü
Sýrtýna alýp götürmeyi de bilir sevdalarýný,
Ölmeyi de aþk denen bir kavganýn tam ortasýnda.
Hüznünü göndere çekerken hercai zamanlarda,
bir seherin avlusunda ölür sevdiðim.
O hiç geç kalmaz hiçbir rüzgara.
Gözleri ansýzýn yaðacak bir yaðmurun habercisidir.
Ve Ýpi kopan bir uçurtma gibi savrulur boþluðuma...
düþlerimin loþluðunda unuttuðum o yitik kadýn.
Denize sýðýnan bir nehrin akýþý gibidir.
Dalgalarda biriktirir mavilerini.
Elleri hüzne benzer,
yanaklarý kanayan bir gül.
Sararmýþ mevsimlerde unutur çatýrdayan kalbimi.
Gecenin rengi vurulur gözbebeklerinde.
Bütün yaralarým
saçlarýnýn göðsümdeki izinde kanar
gecenin bir yarýsý.
Sabahlarým biraz da bu yüzden
intihara meyillidir.
/Bu biraz da kendimi onun yokluðuyla anlamlandýrmak gibidir./
Bir saðanaðýn altýnda kurutur yaralarýný.
Aþk denen bir kavganýn tam ortasýnda.
Topraðýnda çiçekler açmýþ,
Ayýþýðýnýn altýnda uyur sevdiðim.
...
/bkrçkmkeylül2020ist/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.