Lapa lapa kar yağıyordu Ankara'ya

LAPA LAPA KAR YAÐIYORDU ANKARA’YA

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Bir geceydi inmiþtim hýzlý trenden,
Kar yollarý kapamýþtý düþmüþtüm yaya,
Gidiyordum su giriyordu altýndan.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Ayakkabým deriden deðildi bezden.
Umutsuzca bakýyordum arka arkaya,
Üþüyordum ne gelen vardý ne giden.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya,
Ýliðime kadar ýslanýyordum kardan.
Kalpleri taþ kesilse yine iyi, sert kaya,
Vefa beklemiyordum evlat ile yardan.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Sanki ayaklar patinaj yapýyordu geriden.
Selam olsun hayýrsýz evlatlarla anaya,
Düþüncesizlerdi yoktu farklarý serseriden.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Ýyilik garipti söylerlerdi atalar ezelden.
Meyil vermeyin dostlar mal ile paraya,
Fayda beklemeyin oðul ile torundan.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Yürüyemiyordu aðrýyan belinden.
Gören yoktu deðer miydi bu çabaya
Yinede düþürmüyordu duayý dilinden.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Sonunda ýþýk görünüyordu ileriden.
El açýp ettiði dualar gitmemiþti havaya,
Þükrediyordu mevlaya donmakta iken.

Lapa lapa kar yaðýyordu ankara’ya
Kul Ömer, üzülüyordu ta derinden.
Ezalar verilmemeliydi hasta babaya,
Keþke taþ oynatýlmasaydý yerinden.
28.12.2018 Ömer KILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: